Dubbele dagen

Moederdag: de dag waarop er stil gestaan wordt bij het moederschap. Een dag waaraan iedereen een geheel eigen invulling geeft. Met eigen ontbijttradities en kadotradities. Bij mij vroeger thuis maakten we dan ontbijt op bed met mijn vader. En het zelf gemaakte kadootje dat we op school maakten mocht natuurlijk niet ontbreken.
Hoe lang dat door mij gemaakte gebaksvorkjesblikje (van een Buijsman-blikje beplakt met papieren vormpjes) niet in de kast heeft gestaan … of misschien zelfs nog wel staat … Wat heeft er van jou nog lang een plekje thuis gehad?

Toen wij als kinderen ouder werden, verstofte Moederdag wat. Het ontbijt op bed bleef, maar als gezin deden we niet aan de ‘gewone kadootjes’ mee. Toen we als kinderen de deur uitgingen, werd het een dag zoals vele …

Tot de Moederdag in 2001. Toen werd deze dag op eens een dag met een dubbele betekenis. Zo maar plotseling werd mijn moeder niet meer wakker. En werd Moederdag een dag om afscheid te nemen van haar leven. Daarmee stond Moederdag, naast de sterfdatum, opeens in een heel ander daglicht. Vanaf dat moment heb ik pas echt moeten leren omgaan met de emotie verdriet …

Onze emoties zijn bijzonder. Sommige zijn fantastisch en sommige verschrikkelijk, maar elk van hen heeft betekenis en waarde. In het woord ‘Emotie’ zit het woord ‘motie’ en dat heeft als oorsprong het woord ‘beweging’ in zich. Of te wel een emotie is een teken van beweging …

Maar tjee, emotie voelt soms helemaal niet als in beweging zijn … Er zijn ook een hoop momenten dat we ze liever uit de weg gaan …

Jaren geleden volgde ik de coachopleiding bij Marinus Knoope, auteur van ‘De Creatiespiraal’. Hij had toen net het emotionele systeem uitgevonden dat als onderligger geldt van ‘De creatiespiraal’. In zijn tweede boek ‘De Ontknooping’ wordt dit bijna natuurkundige systeem van emoties toegelicht. In zijn opleiding gingen we op ontdekkingstocht naar de kracht achter emoties.

We kregen de opdracht om enorm in de emotie te gaan zitten en hier ook zonder woorden, maar wel met geluiden en beweging uiting aan te geven. En wow, wat is dat bijzonder. Waarbij sommige emoties echt enorm naar buiten gericht bleken, leken sommige helemaal naar binnen te kruipen. Het meest bijzondere gebeurde echter nadat je een tijdje ‘in die emotie had gezeten’. Het leek wel alsof er opeens iets ontstond. Ruimte om weer door te gaan, ruimte om weer te bewegen, ruimte zonder ballast.

Als er één film is waarin emoties in het brein en hun effect worden toegelicht is het wel de film ‘Binnenste buiten’ (in het Engels ‘Inside Out’). Mocht je de film nog niet gezien hebben, grijp de gelegenheid aan om deze te bekijken. Geschikt voor jong en oud en op dit moment ook beschikbaar op Netflix. Je vindt hier een trailer.

Deze film laat zo prachtig zien wat de functie is van de emoties plezier, verdriet, afkeer, angst en woede. Mooi omdat het laat zien wat zowel de kracht van de emotie is als ook de valkuil. En ja, de moraal van het verhaal … is dat als je aan elk voldoende ruimte biedt, je ook daadwerkelijk de kracht kan ervaren van elke emotie.

Zonder woede geen grenzen.
Zonder afkeer geen smaak.
Zonder angst geen veiligheid.
Zonder verdriet geen afscheid.
Zonder plezier geen energie.

Als emoties elkaar proberen te verdrukken of misschien wel beter gezegd door jezelf worden weggedrukt, krijg je geen beweging. En tjonge, wat wist ik geen raad met mijn emoties nadat mijn moeder was overleden. Ik had er nooit eerder zo mee hoeven ‘dealen’. Wat ging ik in gevecht met de emoties die zich wilde tonen, maar die ik probeerde te onderdrukken. Dat bleek voor mij in ieder geval niet de manier om ‘er overheen’ te komen. Nee, ik moest er ‘doorheen’. Ruimte maken voor verdriet, zodat er daarna weer ruimte kon zijn voor plezier. Pas toen ik het verdriet aanging, kon er weer ruimte zijn voor plezier.

Daarom ga ik niet voorbij aan deze Moederdag zonder ook mijn verdriet er te laten zijn. Omdat ik ook dankbaar ben voor de waarde die mijn moeder voor mij heeft gehad. Ze heeft mij het leven gegeven en leren leven. Een prima kracht van verdriet …

Wat is de emotie die jij hebt te ontmoeten?
En waarnaar toe gaat die emotie je brengen?
Een mooie beweging toegewenst!